ผู้เขียน : ศาตพจี รินสุวรรณ
ผู้วาดภาพประกอบ: ข้าวตู
เรื่องย่อ
“กระรอกแดงแห่งสวนกว้าง” เป็นนวนิยายสำหรับเยาวชนที่ได้รับรางวัลแว่นแก้ว เขียนโดย “ศาตพจี รินสุวรรณ” เนื้อหากล่าวถึงกระรอกน้อยสองตัว ที่เคยมีชีวิตอยู่ในกรงเพื่อการซื้อขาย จนกระทั่ง เมื่อกระรอกทั้งสองถูกคนซื้อไปเลี้ยง ชีวิตของ เจ้ากระรอกทั้งสองตัว จึงถูกปรับเปลี่ยนไปอย่างน่าอัศจรรย์เมื่อพวกเขาได้รับอิสรภาพให้สามารถท่องเที่ยวใช้ชีวิตอยู่ในสวนผลไม้ของคนใจบุญอย่างมีความสุข เป็นเรื่องน่ารักมากๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความมีอิสระเสรีของชีวิต
เนื้อเรื่องจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการต่อสู้ด้วยกำลังภายใน โดยมีตัวเอกชื่อเล้งซานที่มีสุดยอดพรสวรรค์พลังอำนาจอยู่ในตัว แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเขาเพราะเขาดันหลุดข้ามเวลาไป 1,500 ปีในอนาคตข้างหน้า
เป็นเรื่องราวของพลอย สาวชาววังที่เผชิญกับความสุข ความทุกข์ ความผันผวนของครอบครัว จนถึงความผันแปรของชาติบ้านเมือง เนื้อหาในเล่มให้ทั้งความบันเทิงและความรู้เกี่ยวกับขนบธรรมเนียมประเพณี ตลอดจนประวัติศาสตร์ของไทย ซึ่งบรรยายถึงรายละเอียดของชีวิตคนในวังได้เกือบทุกแง่มุม และยังคงความใหม่เอี่ยมอยู่ชั่วนิรันดร์ เป็นนวนิยายอมตะที่อ่านได้ทุกเพศทุกวัยและนับวันจะจรัสแสงยิ่งขึ้น
เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้นำเสนอผ่าน ตัวเอก ที่ชื่อ " ตุล " เป็นอดีตนายตำรวจหนุ่มมือสะอาด อนาคตไกล แต่วันหนึ่งเขาถูกบังคับให้ทิ้งคดีใหญ่ที่สุดคดีหนึ่ง เพราะจำเลยในคดีนั้นคือผู้มีอิทธิพลเหนือกฎหมาย หลังจากคดีถูกยกฟ้อง ตุล ตัดสินใจลาออกจากราชการ สิ่งหนึ่งที่ประชาชนธรรมดาๆ อย่างเราไม่รู้ก็คือ ในประเทศเรามีองค์กรลับๆ องค์กรหนึ่งถูกตั้งขึ้นมาเมื่อราวๆ 30 ปีมาแล้ว จุดประสงค์ขององค์กรนี้ก็คือ...
ข้ามเวลาตาย' เป็นนิยายไทยที่มีเนื้อเรื่องค่อนข้างแปลกและแตกต่างจากนิยายไทยหลายเรื่อง โดยผู้เขียนมีสำนวนและเทคนิคการเขียนที่เป็นเอกลักษณ์และเลือกใช้การบรรยายที่เรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยชั้นเชิงของปมเรื่องทำให้เนื้อหามีความซับซ้อนโดยพึ่งพาปมเรื่อง แต่ไม่ใช้การบรรยายแบบยาก
หลังจากที่ ม.ร.ว. กีรติและสามีเดินทางกลับเมืองไทย ในช่วงแรกนพพรได้เขียนจดหมายถึง ม.ร.ว. กีรติ พร่ำรำพันถึงความรักของเขา แต่นานวันเข้าความรู้สึกหลงใหลนี้ก็เจือจางไป เมื่อศึกษาที่ญี่ปุ่นสำเร็จ นพพรเดินทางกลับประเทศไทยและแต่งงานกับคู่หมั้นที่ครอบครัวจัดหาให้ หลังจากนั้นไม่นาน "ม.ร.ว. กีรติ" ได้ล้มป่วยจนถึงขั้นเสียชีวิต ก่อนตาย...เธอมอบ "ภาพวาดริมลำธารที่มิตาเกะ" และคำสารภาพรักที่กลายเป็นประโยคอมตะกินใจผู้อ่าน
เรื่องคราวๆว่าพระเอกของเรารวยมากเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่างแต่แล้ววันหนึ่งก็ดันไปโดนคนตามฆ่าเลยไปสลบหน้าบ้านนางเอกนางเอกจึงช่วยไว้บัวเป็นคนซื่อบื้อซึ่งยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักคืออะไร เธอคิดเพียงแต่ว่าพระเอกสุดหล่อของเราเนี้ยเป็นแค่ธนาคารเคลื่อนที่สำหรับตนเองเท่านั้นแต่พระเอกของเราดันรักเธอไปสุดหัวใจเสียแล้ว
