1
กระทรวงสุขสุดๆ
(The Ministry of Utmost Happiness)
“แด่ ผู้ไร้สิ่งปลอบประโลม”
นวนิยายเล่มที่ 2 ในรอบ 20 ปี ของอรุณธตี รอย นักเขียนและนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิเสรีภาพชาวอินเดีย หลังจากผลงานเขียนเล่มแรกของเธออย่าง The God of Small Things (เทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ) ประสบผลสำเร็จสูงสุดตั้งแต่เปิดตัวในปี 1997 ทำให้ได้รับรางวัล Booker Prize ในปีเดียวกัน
กระทรวงสุขสุดๆ บอกเล่าเรื่องราวของ ‘อัญจุม’ อดีตฮิจรา (กะเทย) ดาวเด่นผู้โบยบินจากวิมานฝัน สู่ชีวิตใหม่ในฐานะเจ้าของเกสต์เฮาส์ลือชื่อ เพราะอยู่ในสุสานเก่า และ ‘ตีโล’ สถาปนิกสาวผู้มีภูมิหลังชวนให้สงสัย
โชคชะตากำหนดให้ทั้งคู่ต้องเผชิญกับบางสิ่งที่เหมือนกัน ชีวิตของพวกเธอต้องผกผันและพัวพัน เพราะความวุ่นวายทางการเมืองและทารกหญิงคนหนึ่ง
ภาพชีวิตของคนตกขอบเหล่านี้จึงถูกฉายขึ้นบนเวทีนาฏกรรมแห่งความโศกสุข โดยมีฉากหลังเป็นดินแดนแห่งความหลากหลายที่คนตัวเล็กๆ มากมายต่างดิ้นรนไม่รู้จบเพื่อความอยู่รอด ซึ่งสามารถสะท้อนภาพกว้างของอินเดียร่วมสมัยได้อย่างถึงแก่น และเผยให้เห็นความขัดแย้งของโลกความเป็นจริงในปัจจุบันได้อย่างมีชั้นเชิง สมกับคำโปรยบกหน้าปกว่า ‘อินเดียร่วมสมัยฉบับรวดร้าวลึกซึ้งในหนึ่งเล่มจบ’
2
ทะเลสาบน้ำตา
“การไม่อาจจดจำสิ่งเดียวในชีวิตที่มีค่าพอให้จดจำได้นั่นช่างอ้างว้าง”
นวนิยายลำดับที่ 3 ของวีรพร นิติประภา นักเขียนดับเบิ้ลซีไรต์
ว่าด้วยเรื่องราวของ ‘ยิหวา’ เด็กหญิงผู้ถูกแม่ทิ้งไว้ที่บ้านในตึกพิลึกพิลั่น เพื่อออกไปตามหาความรักหลังจากที่พ่อกลายเป็นต้นไทร และ ‘อนิล’ เด็กชายซึ่งถูกพ่อหมางเมินหลังจากไล่ตะเพิดแม่ออกจากบ้าน เมื่อทนต่อการถูกมองข้ามไม่ไหว หลังจากพ่อแต่งงานใหม่ เขาจึงตัดสินใจหนีไปจากบ้าน เร่ร่อนจนกระทั่งได้มาเจอกับยิหวา และกลายเป็นเพื่อนรักกัน
แล้วทั้งคู่ก็ได้รู้จักกับชาวสมาคมลับแห่งต้นชงโค ซึ่งประกอบด้วยคุณยายไลลา ห่านปุยฝ้าย และแมวโบ๋แบ๋ เรื่องราวต่อไปนี้จึงให้ผลลัพธ์ไม่ต่างจากชื่อหนังสือไม่ผิดเพี้ยน
3
นวลน้องและโนมเนื้อ
(My Uncle Oswald)
“หากสนใจอะไรสักอย่างหนึ่ง จงทุ่มไปให้สุดตัว จงหลงใหลในสิ่งนั้น
แค่อุ่นๆ ยังไม่ดีพอ แค่ร้อนก็ไม่พออีกเหมือนกัน แต่จงแผดเผาด้วยไฟปรารถนา”
หยอกล้อไปกับเส้นแห่งการผจญภัยกับเรื่องผู้ใหญ่ๆ โดย โรอัลด์ ดาห์ล นักเขียนวรรณกรรมเยาวชนที่ผู้อ่านทั่วโลกหลงรัก
“ผมรักการเล่นซุกซน”
ชายผู้เป็นในสิ่งที่ผู้ชายทุกคนอยากเป็น และทำในสิ่งที่ผู้ชายทุกคนคงได้แต่นอนฝันกลางวันเอ่ยขึ้น
เขาเป็นนักรักที่รักผู้หญิงได้เพียงคนละ 1 ครั้ง เป็นนักผจญภัยผู้เชื่อว่าเตียงนอน คือ สมรภูมิแสนโลดโผน และเป็นนักวางแผนที่ลงมือทำภารกิจพิชิตเงินล้านชวนหวาดเสียว เพราะเกี่ยวข้องกับด้วงไฟตัวร้ายจากซูดาน โนมเนื้อของโฉมงาม และของเหลวสีขาวนวลของเหล่าอัจฉริยะระดับโลก
นี่คือนิยายอีโรติกขนาดยาวที่โรอัลด์ ดาห์ล เขียนขึ้นสำหรับผู้ใหญ่โดยเฉพาะในแบบฉบับที่เขาใช้เขียนลงเป็นเรื่องสั้นในนิตยสาร Playboy ด้วยการสร้างสรรค์ตัวละครและเรื่องราวให้ไปไกลเกินกว่ามนุษย์ทั่วไปจะจินตนาการได้ โดยเปลี่ยนของที่ดูแสลงให้กลายเป็นความรื่นรมย์ ผสมกับประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และบุคคลที่มีอยู่จริง
4
Home Away from Home
เกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่
“การเดินทางจะสบายไปกว่าเซฟโซนที่เราคุ้นกลิ่นได้ยังไง
แล้วเราจะเดินทางด้วยการโอบอุ้มความกังวล แล้วกลับมาโล่งใจเพื่ออะไร”
เคยถามตัวเองไหมว่าที่แห่งไหน คือ บ้านของเรา
ผู้เขียนเรียกตัวเองว่า นักเดินทางกลับบ้านมืออาชีพ เพราะไม่ว่าจะสนุกสนานเฮฮากับเพื่อนฝูงขนาดไหน ทุกๆ วันเขาต้องกลับไปทิ้งตัวลงนอนที่บ้านเสมอ แต่ด้วยหน้าที่การงานในตำแหน่ง Happiness Manager ประจำโฮสเทลแห่งหนึ่ง เปิดโอกาสทำให้เขาพบเจอผู้คนมากมาย นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นให้นักเดินทางกลับบ้านต้องออกเดินทางเพื่อไปหาบ้านหลังใหม่ให้ตัวเอง
หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่บันทึกการเดินทาง แต่เป็นบันทึกการออกจากบ้านที่ค้นพบภายหลังว่า เกาหลีใต้คือประเทศที่มีทั้งเพื่อนรักและเพื่อนใหม่รอต้อนรับอยู่เสมอ
จากความตั้งใจแรกที่ต้องการแค่เดินทางไปหาเพื่อน จึงนำไปสู่การเดินทางกลับไปใหม่ตลอดทั้ง 4 ฤดูกาล เพื่อผูกมิตรภาพ พัฒนาความสัมพันธ์ และทดลองใช้ชีวิตในสถานที่ที่ตัวเองรู้สึกสบายใจและอุ่นใจในคราวเดียวกัน จนสามารถเรียกที่แห่งนั้นว่าบ้านอีกหลังหนึ่ง
5
ดื่มเหล้าเคล้าชาตรีกับแวมไพร์ในคาบุกิโจ
“ต่อให้มันเป็นเรื่องโกหกฉันก็รับได้ เพราะเงินที่เสียไปฉันก็ได้รับความสุขตอบแทน
ฉันเชื่อในเรื่องการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน”
สิ่งที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการอาจได้แก่การเสาะหาความบันเทิงเริงใจจากมนุษย์เพศชาย มีความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเพื่อใคร เสพบรรยากาศที่เติมชีวิตชีวาให้วิญญาณอันเบื่อโลก เคล้าคลอไปกับแอลกอฮอล์ นิโคติน และบทสนทนาดีๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ดันเป็นสิ่งที่เงินซื้อได้
‘พอนจัง’ จึงยินดีจ่ายเงินซื้อสิ่งเหล่านั้น หลังจากเธอลองเหยียบย่างเข้าไปในบาร์โฮสต์ ทั้งที่ตลอดมาฐานที่มั่นในคาบุกิโจของเธอ คือ บาร์กอธิค
“แสดงให้ดูหน่อยว่านัมเบอร์วันของที่นี่เป็นยังไง ในฐานะที่ฉันเป็นคนต่างชาติที่ไม่มีประสบการณ์ ฉันก็อยากจะเห็นว่ามันจะเหมือนคนที่คนเขาร่ำลือมั้ย และถ้าทำให้ฉันอยากจ่ายมากกว่าที่ตกลงไว้ได้ ฉันก็ยินดี”
สิ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนเหล่านั้นช่างออกรสจนไม่อาจเก็บไว้ในใจได้ เธอจึงเผยความรู้สึกออกมาผ่านเรื่องเล่าอิงเรื่องจริงที่ท้าทายอำนาจมืดของการตกหลุมรัก และร่วมลุ้นไปกับเกมรักระหว่างหญิงสาวผู้ต้องใจในโลกกลางคืนกับโฮสต์หนุ่มแห่งคาบุกิโจ
