แนะนำนิยายไทยแนวเหนือธรรมชาติที่แต่งได้ดี แต่นักอ่านไม่รู้จัก

ในกระทู้นี้ของผมจะไม่กล่าวถึงนักเขียน เช่น แก้วเก้า, กิ่งฉัตร, จินตวีร์ หรือทมยันตรี เพราะท่านเหล่านี้มีผลงานขึ้นหิ้งอยู่แล้ว

แต่ในหัวข้อความหมายของผมคือนิยายที่แต่งได้ดีแต่ไม่เป็นกระแสที่นักอ่านทั่วไปรู้จักกัน อย่าง นาคี , พิษสวาท, แต่ปางก่อน ฯลฯ

ในความคิดของผมเป็นเพราะเนื้อหานิยายเรื่องที่ผมจะนำเสนอไม่ได้ go mass อะไรมากนัก

และเป็นความพยายามที่จะผันตัวเองของนักเขียนที่เขียนแนวอื่นมาก่อน แต่อยากฉีกแนวไปอีกทาง แฟนๆอาจจะยังงงๆ ลังเลที่จะซื้อมาอ่าน

ผมเป็นนักอ่านมาชั่วชีวิต อ่านศึกษาวรรณกรรมทั้งของไทยของเทศมานาน มีความเห็นส่วนตัวว่า นิยายแนวเหนือธรรมชาติที่ผมกำลังจะนำเสนอต่อไปนี้ตรงกับวลีของฝรั่งที่เรียกว่า “ The Lost Gems” เรามาดูกันที่เรื่องแรก

นักอ่านรู้จักนามปากกา “อาริตา” จากแนวรักๆ ใคร่ๆ แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็รังสรรค์นิยายเรื่องนี้ออกมา ฉีกแนวทางการเขียนเธอแบบสิ้นเชิง เป็นเรื่องที่แต่งแบบเหนือจินตนาการจริงๆ ขอเล่าเรื่องย่อๆแบบ spoil แต่อยากบอกว่าคำนำสำนักพิมพ์ spoil มากกว่าผมอีก เรื่องมีอยู่ว่า

คุณหญิงอรพิน ไปพบรักกับ พิเภก จระเข้ที่บำเพ็ญเพียรจนกลายเป็นหนุ่มรูปงาม แต่คัตรูในความรักคือ นรเทพ ใช้มนต์ดำทำให้ พิเภก คืนร่างกลายเป็นจระเข้ยักษ์และไม่อาจแปลงร่างกลับเป็นมนุษย์ได้อีก

คุณหญิงยอมพลีชีพบูชาความรักไปอยู่กับคนรักของเธอที่เป็นจระเข้เฝ้าคุ้งน้ำ เธอยอมจมน้ำตายเป็นนางพรายเพียงเพื่อได้อยู่กับ พิเภก และกำเนิดบุตรีขึ้นมาคือนางเอกของเรื่องชื่อ ระตี ใบหน้างามงด ประพิมพ์ประพายคล้ายคุณหญิงอรพินหมดจด

หลังเกิด เด็กหญิงลอยขึ้นมาติดกอผักบุ้งจนคนในวังพบ คุณชาย พ่อของคุณหญิงอรพิน ราชวงศ์ชั้นสูง รับเอามาเลี้ยงดุจดั่งแก้วตาดวงใจ เพราะความรัก อาลัย ที่มีต่อลูกสาวคุณหญิง อรพิน

หลังจากนั้นเนื้อเรื่องก็ดำเนินไปแบบให้ได้ลุ้น ระตีที่เป็นลูกครึ่งจระเข้จะกลายร่างแบบถาวรในที่สุดไหม นรเทพศัตรูคู่อาฆาตก็ตามมาราวีอีกพร้อมด้วยน้องสาวที่มาทำเสน่ห์ดำให้คุณชาย ปู่ของระตีหลง

คุณอาริตา ถึงแม้จะกระชากแนวการเขียน แต่ก็ไม่ทิ้งความหวาน อบอุ่น น่ารัก ฉากที่ผมอ่านแล้วชอบที่สุดคือ ตัวละครที่ชื่อ อิทธิภพ พระเอกของเรื่อง รักนางเอก ระตีอย่างสุดหัวใจ รู้ความจริงทั้งหมด ต่อให้ต่อไปน้องจะกลายเป็นจระเข้พี่ก็ยังจะรักไม่เปลี่ยนแปลง

จนมาถึงงานวิวาห์. ที่ท่าน้ำ คุณหญิงอรพินและสามีของเธอที่เป็นจระเข้ยักษ์ถึงกับโผล่จากน้ำมาดูตัวลูกเขยกันต่อหน้าต่อตาเลย. คนตกตะลึง แต่อิทธิภพระเอกของเรื่อง ทั้งกลัว ทั้งรัก ก้มลงกราบคุณหญิงอรพิน ขออนุญาตดูแลระตีลูกสาวของท่าน ฉากนี้น่ารักสุดๆครับ คุณหญิงยื่นมือมือให้จับด้วย บอกว่า ฉันมีตัวตนนะ ส่วนตัวจระเข้ยักษ์ก็มองพระเอกแบบประมาณว่า ดูแลลูกสาวข้าด้วยแล้วสมบัติก็เอาไป

แม้จะใช้นามปากกาว่า “พร เมืองใต้” แต่แฟนพันธุ์แท้อย่างผมสืบรู้มาว่าอาจารย์ ไพบูลย์ พันธุ์เมือง ศิลปินดีเด่นรับรางวัลหลายสาขาทางภาคใต้ใช้ Avatar มาเขียน เพราะปกติท่านจะเขียนเกี่ยวกับ วัฒนธรรมท้องถิ่นเป็นหลัก

พออาจารย์ท่านมาเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเสือสมิง ก็สนุกสิครับ เพราะแกข้อมูลเยอะ เล่าเรื่องสนุก

เรื่องเกี่ยวกับเสือสมิง ถ้าไม่มีมุมมองใหม่จริงๆ อย่ามาเล่าให้เสียเวลาดีกว่า เพราะบรมครูอย่าง พนมเทียน , สิงขร เล่าจนหมดเปลือกแล้ว

แต่อาจารย์ ไพบูลย์ก็ยังหาแง่มุมใหม่ๆมาเล่าให้น่าสนใจได้ครับ เรื่องนี้ผมอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่เว้นวรรคเลย มันเป็นเรื่องสั้นขนาดกลางครับ

เนื้อเรื่องบอกได้นิดหน่อย ย่อๆดังนี้

พระเอกเป็นปลัดเดินทางมารับตำแหน่งใหม่ในจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ แต่เครื่องบินที่นั่งมาตกกลางป่า ปลัดรอดคนเดียว ผู้โดยสารที่เหลือโดนสัตว์ร้ายและผีป่ากินจนหมด

ปลัดซึ่งคือพระเอกถูกช่วยชีวิตให้รอดด้วยนายแพทย์ปลดเกษียณคนหนึ่ง แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเปิดประตูกระท่อมยามดึกไม่ว่าให้กับใครก็ตาม โดยเฉพาะลูกสาวนายแพทย์ บอกตอนจบให้นิดนึงครับ

เนื้อเรื่องมีเสือจริงๆแต่หักมุมไม่ใช่อย่างที่คิดแน่นอน และตอนจบสุขขีครับ ไม่มีเศร้า